Εδώ και καιρό, στα όρια Βύρωνα και Υμηττού βρίσκεται μια δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων και μεταναστών από Συρία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές και άλλες χώρες με ευθύνη της ΜΚΟ “Νόστος”. Τα παιδιά που μένουν στη δομή ζουν, πάνε σχολείο, κυκλοφορούν στους δρόμους και αράζουν στα πάρκα και τις πλατείες, δημιουργώντας σχέσεις με τους ντόπιους και άλλους μετανάστες στις γειτονιές αυτές. Γειτονιές που δημιουργήθηκαν και πρωτοκατοικήθηκαν από πρόσφυγες. Γειτονιές που λόγω της ιστορικότητας τους, της μακροχρόνιας συνύπαρξης των κατοίκων τους με μετανάστριες- μετανάστες αλλά και των διαρκών αντιφασιστικών και αντιρατσιστικών αγώνων είναι φιλόξενες σε όσες και όσους αμφισβητούν στην πράξη τα σύνορα αυτού κόσμου.
Το βράδυ της Τετάρτης 3/4 μια παρέα παιδιών από τη δομή δέχθηκαν βίαιη επίθεση από ομάδα ατόμων αντίστοιχης ηλικίας, στο πάρκο Πέτρου & Παύλου. Το Σάββατο 13/4, ομάδα ατόμων εμφανίστηκε έξω από τον ξενώνα φωνάζοντας, βρίζοντας και προκαλώντας τους πρόσφυγες, κάνοντας φανερό ότι στόχος ήταν η ίδια η ύπαρξη της δομής φιλοξενίας.
Με αφορμή αυτές τις επιθέσεις, πολιτικές συλλογικότητες και συνελεύσεις κατοίκων των γειτονιών μας, συναντηθήκαμε και γράψαμε συνθήματα, μοιράσαμε κείμενα σε σχολεία και άλλους/ες κατοίκους και επικοινωνήσαμε με τα παιδιά που δέχτηκαν την επίθεση, δίνοντας μια πρώτη απάντηση.
Μπορεί να μη γνωρίζουμε την ακριβή αιτία της επίθεσης στο πάρκο και τις σχέσεις μεταξύ των επιτιθέμενων και εκείνων που υπέστησαν την επίθεση. Σίγουρα όμως ξέρουμε πως η επίθεση αυτή εμπεριείχε λογικές ρατσισμού, πολλαπλών διακρίσεων και κυριαρχική επιβολή βίας σε βάρος των πιο ευάλωτων. Έτσι αντιλαμβανόμαστε πως μια επίθεση σε Πακιστανούς οι οποίοι βρίσκονται λίγο καιρό εδώ και προσπαθούν να ενταχθούν στη γειτονιά, χρειάζεται ελάχιστη έως μηδενική αφορμή για να συμβεί. Οι επιτιθέμενοι επέβαλαν την κυριαρχία τους στο πάρκο, σε μια λογική του “εδώ μόνο εμείς”, που πρακτικά σημαίνει ότι εδώ κάνουμε κουμάντο εμείς. Έδιωξαν χτυπώντας τους πρόσφυγες σε μια άνιση μάχη, αντιμετωπίζοντας τους ως εισβολείς αναπαράγοντας τη λογική που θεωρεί εχθρικό κάθε τι διαφορετικό.
Εμείς από την άλλη, δεν έχουμε καμία διάθεση να δώσουμε χώρο σε άτομα και αφηγήσεις που προσπαθούν να μας πείσουν πως το πρόβλημα είναι οι μετανάστες και πως μόνοι τους προκαλούν τη τύχη τους. Το πρόβλημα στις γειτονιές είναι αυτοί που θεωρούν τα πάρκα τσιφλίκια τους και διώχνουν όσους δε πηγαίνουν με τα νερά τους ή θεωρούνται ξένες-οι με τις αντιλήψεις τους.
Στεκόμαστε απέναντι σε τέτοιου είδους λογικές επιβολής, σε λογικές εξουσιαστικές, σε λογικές και πρακτικές που αναπαράγουν και εδραιώνουν το μίσος και τον κανιβαλισμό μεταξύ των από κάτω. Αγωνιζόμαστε για ανοικτές γειτονιές που σέβονται και αναγνωρίζουν τη διαφορετικότητα της καθεμιάς/καθένα σε καταγωγή, γλώσσα, πολιτισμό, σεξουαλικότητα. Γειτονιές που θα ασφυκτιούν οι ρουφιάνοι, οι φασίστες και οι κάθε λογής κανίβαλοι.
Και
τώρα όπως και πάντα, παίρνουμε θέση μάχης..
στο πλευρό των κολασμένων, των αόρατων, των
περισσευούμενων αυτής της κοινωνίας.
Leave a Reply