– Ανάπτυξη σημαίνει φτωχοί εκτοπισμένοι –

– Αποφασίσαμε να δράσουμε, θέλοντας να παρέμβουμε στη φιέστα τους –

Ανάπτυξη σημαίνει φτωχοί εκτοπισμένοι

Ο Δήμος Βύρωνα διοργανώνει σε συνεργασία με την εταιρεία “Αwesome Athens experiences”, το 2^ο Vyronas street art festival, 28-29 Μαΐου, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή και το προσφυγικό χαρακτήρα της γειτονιάς.

Η συνδιοργάνωση του φεστιβάλ με μια εταιρεία που δραστηριοποιείται σε υπηρεσίες για Airbnb είναι μια επιθετική κίνηση απέναντι στους ανθρώπους της γειτονιάς. Το Airbnb είναι μία από τις κύριες αιτίες της στεγαστικής κρίσης που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα με την έλλειψη διαθέσιμων σπιτιών και την εκτόξευση των ενοικίων. Η “Awesome Athens experiences” συνεργάζεται με το Airbnb πουλώντας εμπειρίες (experiences) στους τουρίστες τη ζωή στην πόλη και τη μετουσίωσή της σε τέχνη του δρόμου. Στην ουσία η εταιρεία αποτελείται από δήθεν εναλλακτικούς με επιχειρηματικό “ταλέντο”, που βγάζουν βόλτα τους τουρίστες, τους δείχνουν την underground χροιά της πόλης, τους ξεναγούν στα βαμμένα με γκράφιτι σοκάκια και στο τέλος σκάει και η “λυπητερή” στα 40 ευρώ το τρίωρο.

Επειδή όμως εμείς εδώ μένουμε, εδώ δουλεύουμε, εδώ αγαπάμε, εδώ μισούμε και εδώ ασφυκτιούμε, οφείλουμε να κάνουμε κάποιες διευκρινήσεις: οι ζωές μας και η τέχνη του δρόμου δεν είναι προς πώληση. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν οι γειτονιές μας πεδίο εκμετάλλευσης, βορά στον εξευγενισμό και βιτρίνα για τους τουρίστες, την φτωχοποίηση με την άνοδο των ενοικίων, του κόστους ζωής και τελικά στην εκδίωξη των κατοίκων.

Η γειτονιά ήδη έχει αρχίσει να αλλάζει όψη και να πνίγεται σιγά-σιγά από την αισθητική της κατανάλωσης. Ολόκληρες κοινωνικές ομάδες αποκλείονται, πάνε όλο και “πιο κει”. Αν δεν ταιριάζεις στο νέο τοπίο, αν είσαι φτωχός, εργάτρια, επισφαλής, άνεργος, μετανάστρια ή διαφορετική, σιγά-σιγά εκτοπίζεσαι. Το παγκάκι γίνεται τραπεζοκάθισμα, το προσφυγικό σπίτι γκρεμίζεται και γίνεται parking, η παλιά μονοκατοικία ντιζαϊνάτο λοφτ και κάπως έτσι σιγοσβήνει ότι απέμεινε να θυμίζει τι είναι αυτή η γειτονιά και ποιές και ποιοί έζησαν εδώ.

Οι μόνες “experiences” που βιώνουμε είναι: αυξήσεις ενοικίων, εξώσεις, υπερκοστολόγηση χρεπιών, μιζέρια. Νοίκια με 9 ευρώ το τετραγωνικό? Το δικαίωμά μας στη στέγαση περιορίζεται καθώς το κέρδος υπερισχύει κάθε έννοιας δικαιώματος. Ο αγώνας ενάντια στον εξευγενισμό της γειτονιάς μας, είναι αγώνας ζωής, αγώνας κοινωνικός και ταξικός, ενάντια στην ανάπτυξή τους. Συνδέεται άρρηκτα με τους αγώνες για τις βασικές μας ανάγκες, ενάντια στην ακρίβεια, για το δικαίωμα στη δουλειά, με τους αγώνες για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστριών, με τους φεμινιστικούς αγώνες, με κάθε μορφή αντίστασης και παρέμβασης στη πόλη. Συνδέεται άρρηκτα και με τους αγώνες των προσφύγων του τότε που διεκδικούσαν το δικαίωμα στη στέγη, καταλαμβάνοντας και υπερασπίζοντας τις κατοικίες τους στο Βύρωνα.

ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΑΤΕ;

Το street art festival που οργανώνει ο Δήμος Βύρωνα δεν απευθύνεται ούτε στους πρόσφυγες του τότε, ούτε στους ανθρώπους που ζουν σήμερα στις γειτονιές, ούτε στη τέχνη του δρόμου. Αντίθετα η τοπική εξουσία τους προσβάλλει. Αντί να διεκδικήσει, να σχεδιάσει, να παρέμβει για το στεγαστικό ζήτημα, αναλώνεται σε φιέστες βιτρίνας με παρασιτικές εταιρείες που συμβάλλουν στη στεγαστική κρίση. Έχουμε πειστεί, ότι καμιά εξουσία κεντρική ή τοπική δεν πρόκειται να αφουγκραστεί και να σεβαστεί τις ανάγκες και τις ζωές μας.

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΤΙΣ ΦΤΩΧΕΣ, ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΑ.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ-ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.