Κατάληψη λέγεται… και είναι απλό
Την Κυριακή 13/01/2019 καταλάβαμε το κτίριο της Κολοκοτρώνη 14 στο Βύρωνα, ένα χώρο εγκαταλειμμένο και βρώμικο, με στόχο να του δώσουμε ζωή και να καλύψουμε την ανάγκη για την στέγαση των συνελεύσεων, των εκδηλώσεων και των δράσεών μας. Η ανάγκη αυτή προέκυψε όταν οι ιδιοκτήτες του στεκιού στην Κύπρου 43 μας ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να «αξιοποιήσουν» το χώρο όπου στεγαζόμασταν, χώρος που αποτέλεσε το σημείο αναφοράς και συνάντησής μας από το 2011. Βρεθήκαμε έτσι στη θέση που έχουν βρεθεί τόσοι και τόσες (και) στις γειτονιές μας τα τελευταία χρόνια. Σε μια πόλη που αλλάζει, παραδομένη στη μάστιγα του Airbnb και την ρύθμιση της αγοράς κατοικίας αποκλειστικά με γνώμονα την τουριστική ανάπτυξη, την ακραία εμπορευματοποίηση της ιδιοκτησίας σε βάρος των ανθρώπων, των σχέσεών τους, της ανάγκης τους για μόνιμη και αξιοπρεπή κατοικία. Σε μία συγκυρία γενικευμένης στεγαστικής επισφάλειας και αποκλεισμού, όπου η στέγη αποτελεί ζήτημα της ελεύθερης αγοράς και όχι αδιαπραγμάτευτο ανθρώπινο δικαίωμα.
Ο παραπάνω εκβιασμός μας βρήκε σε μία περίοδο παρατεταμένης κινηματικής ύφεσης, παραίτησης και συνακόλουθης στροφής προς την ιδιώτευση. Σε μια τέτοια συνθήκη που οι δυνάμεις λιγοστεύουν, που οι αμφιβολίες και η εσωστρέφεια καταλαμβάνουν το χώρο που έμεινε κενός, πολλές φορές περιορίζεται ακόμα και ο ορίζοντας της σκέψη για το τι είναι δυνατό. Η επιλογή να επωμιστούμε υπέρογκα ενοίκια για αφιλόξενους ή ακατάλληλους χώρους, με ιδιοκτήτες που θα μας ‘ανέχονταν’ μέχρι να τους προκύψει κάτι καλύτερο, εμφανίστηκε αρχικά ως μοναδική δυνατότητα. Αυτό αποτέλεσε και την αφετηρία για να φανταστούμε και να επαναπροσδιορίσουμε το τι είναι εφικτό. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να καταλάβουμε το άδειο αυτό σπίτι που για περισσότερα από 20 χρόνια σάπιζε λίγα μέτρα μακριά μας.
Επιλέξαμε να δημιουργήσουμε μία νέα εστία συνάντησης και αγώνα, καταλαμβάνοντας το κτίριο της Κολοκοτρώνη 14, αποκαθιστώντας το με τις δυνάμεις μας, με τη βοήθεια από συντρόφους/ισσες, φίλους/ες, με όσους/ες στέκονται αλληλέγγυοι/ες στο αυτονόητο δίκαιο της κίνησης αυτής, καλώντας παράλληλα τη γειτονιά να συμμετέχει από την πρώτη στιγμή.
Η συνέλευση μας συγκροτήθηκε με αφετηρία τις εξεγερσιακές διεργασίες του Δεκέμβρη του 2008 από άτομα που ζουν και δραστηριοποιούνται στις γειτονιές αυτές. Η κατάληψη στην οποία προχωρήσαμε έρχεται σε συνέχεια της έως τώρα πολιτικής μας πορείας, της συμμετοχή μας σε πολύμορφους, αδιαμεσολάβητους αγώνες όλα αυτά τα χρόνια και είναι σύμφωνη με τη φυσιογνωμία, το χαρακτήρα και τα προτάγματα μας. Και μπορεί να μην προέκυψε ως αυτόνομη προταγματική επιλογή, αποτελεί όμως τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τα εργαλεία του κινήματος για να απαντήσουμε και να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Πραγματώνει στο εδώ και στο τώρα το κινηματικό πρόταγμα για την διεκδίκηση του δικαιώματος στη στέγη. Είναι για εμάς απάντηση στην επίθεση που βιώνουμε ατομικά και συλλογικά και πρόταση για να μπούμε στα άδεια σπίτια και να τους δώσουμε ζωή. Απάντηση για τις γειτονιές που βάλλονται από μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης για τους λίγους. Απάντηση στο νέο κρατικό πολεοδομικό σχεδιασμό που εκχωρεί ακόμα και τους δημόσιους χώρους στο κέρδος, αλλάζοντας βίαια το χαρακτήρα και τη μορφή τους, την καθημερινότητά μας, διαμορφώνοντας έτσι σχέσεις τυπικές και απρόσωπες.
Στη θέση χώρων που κυριαρχεί το κέρδος και το εμπόρευμα, να δημιουργήσουμε χώρους για εμάς. Χώρους για να συναντιόμαστε, να συζητάμε, να δρούμε και να διασκεδάζουμε, βρίσκοντας τρόπους οργάνωσης των αντιστάσεών μας ενάντια σε ότι/όποιους υποβαθμίζουν τη ζωή μας – αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά, ισότιμα.
Σε αυτή την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι. Δεκάδες καταλήψεις κοινωνικοπολιτικές και στέγης σε όλη την Ελλάδα, προσπαθούν συλλογικά και αυτοοργανωμένα να χτίσουν, να υπερασπίσουν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Ενάντια στις επιβαλλόμενες επιταγές ζωής και αξίες, ενάντια στους αποκλεισμούς και τους διαχωρισμούς, γυρνώντας την πλάτη στην υποταγή. Γι’ αυτό άλλωστε και βρίσκονται διαχρονικά στο στόχαστρο του συστήματος και του εκάστοτε κυβερνητικού διαχειριστή της εξουσίας. Το νέο συκοφαντικό και κατασταλτικό κύμα που έχει ξεκινήσει από τα Εξάρχεια αποτελεί την έκφραση αυτής τη στρατηγικής κρατικής επιλογής. Από την πλευρά μας στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις και εκκενώσεις απαντάμε με καταλήψεις και νέες εστίες αγώνα.
Επιθυμούμε το κτίριο στην Κολοκοτρώνη 14 να γίνει ορμητήριο για τη γέννηση νέων αγώνων και αρνήσεων, στεγάζοντας παλιές και νέες επιθυμίες και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των ντόπιων και των μεταναστών. Θέλουμε να συναντηθούμε με όσους/ες επιθυμούν να διαμορφώσουν την καθημερινότητά τους συλλογικά. Να μοιραστούμε τις ανησυχίες μας για την εκκίνηση ή και τη διεύρυνση αγώνων για την τροφή, την ενέργεια, την κατοικία και την εργασία αλλά και αγώνων ενάντια στο φασισμό, την καταστολή, τις διακρίσεις, τους αποκλεισμούς και την εκμετάλλευση. Ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης, να πιάσουμε μαζί το νήμα του αγώνα απέναντι στην αφομοίωση, την ηττοπάθεια και την υποταγή.
Κάθε Κυριακή στις 8:00 μμ βρισκόμαστε στη νέα κατάληψη της Κολοκοτρώνη 14. Καλούμε σε συμμετοχή όλους και όλες που όχι μόνο επιθυμούν έναν άλλο κόσμο, αλλά και επιλέγουν να αγωνιστούν σήμερα για να τον αλλάξουν.
Leave a Reply