Το βράδυ της Πέμπτης 13/02/2020 πραγματοποιείται προγραμματισμένη αφισοκόλληση στις γειτονιές του Βύρωνα και του Παγκρατίου από την ομάδα προβολών της Συνέλευσης κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου, η οποία στεγάζεται στην κατάληψη Κ-14. Οι 4 συντρόφισσες/οι, που ακολουθούν το καθιερωμένο δρομολόγιο, αντιλαμβάνονται κατά την διάρκεια της αφισοκόλλησης την παρουσία μιας ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ μετά από λίγο περιπολικό της άμεσης δράσης τους σταματά στην πλατεία Μαρτάκη (Δεληολάνη). Οι σύντροφοι/σσες συμπτύσσονται και ζητούν τον λόγο για τον έλεγχο. Οι μπάτσοι απαντούν “επειδή κάνετε αφισοκόλληση”, απαιτούν κατευθείαν με έντονο τρόπο τα στοιχεία τους και τους κατευθύνουν προς το περιπολικό. Στη συνέχεια, τους περικυκλώνουν τρείς ομάδες ΔΙΑΣ κι ενώ υποβάλλονται σε σωματικό έλεγχο, οι σύντροφοι/-σσες βρίσκουν την ευκαιρία να ειδοποιήσουν κόσμο ώστε να έρθει στο σημείο. Οι μπάτσοι ταυτοποιούν τα στοιχεία των αφισοκολλητών, δεν τους επιστρέφουν τις ταυτότητες και απλά τους ανακοινώνουν ότι προσάγονται στο Α.Τ Βύρωνα. Παράλληλα, συγκεντρώνονται 15 συντρόφισσες/οι οι οποίοι καθυστερούν την μεταφορά των αφισοκολλητών στο τμήμα. Λόγω της παρουσίας όλων αυτών των ατόμων στο σημείο οι μπάτσοι ζητάνε ενισχύσεις που καταφθάνουν μέσα σε λίγα λεπτά. Τελικά, οι τέσσερις αφισοκολλητές προσάγονται.
Τα αντανακλαστικά των συντρόφων/σσων ήταν άμεσα. Σε λίγα λεπτά 50 άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από το Α.Τ. Βύρωνα φωνάζοντας συνθήματα, γεγονός που αντέστρεψε το κλίμα εντός του τμήματος. Η αλληλεγγύη και η δυναμική παρουσία έξω από το τμήμα προκάλεσε ανησυχία και εκνευρισμό μεταξύ των μπάτσων οδηγώντας τους να καλέσουν ενισχύσεις – μια ομάδα Δέλτα και μια κλούβα των ΜΑΤ. Οι συντρόφισσες/οι παρέμειναν μέσα για περίπου 45 λεπτά και στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθερες/οι.
Η προσαγωγή αυτή είναι η τρίτη κατά σειρά μετά από αυτές της Ελευσίνας και του Αμαρουσίου. Αυτό το σκηνικό τρόμου που δημιουργείται από το κράτος είναι μια νέα τακτική καταγραφής των ανθρώπων που αγωνίζονται και, παράλληλα, έχει ως στόχο τον εκφοβισμό τους ώστε να ωθηθούν σε παραίτηση και να σταματήσουν να αντιστέκονται και να αντιδρούν απέναντι στα σχέδια της διαρκούς υποτίμησης της ζωής και της ελευθερίας. Η τακτική αυτή ακολουθείται όλο και πιο πολύ όσο αυξάνονται η φτώχεια, ο αποκλεισμός και η ανέχεια και η ένταση της θα αυξάνεται, όσο μεγαλώνουν οι αντιφάσεις και ο πόλεμος στους από τα κάτω.
Πρακτικές σαν αυτή της Πέμπτης όχι μόνο δεν μας κάνουν να οπισθοχωρούμε και να παραιτούμαστε, αλλά μας πεισμώνουν, μας ενώνουν και μας κάνουν να οδηγούμαστε με μεγαλύτερη ορμή σε σύγκρουση με όποιον και ό, τι απειλεί τη δράση και τη ζωή μας.
Leave a Reply